Rejsy po Odrze
Widoczna z Zamku Odra, na odcinku od stopnia w Brzegu Dolnym do ujścia Nysy Łużyckiej (260 km), jest tzw. Odrą swobodnie płynącą (bez budowli piętrzących). Czy płynęliście Państwo kiedykolwiek barką po rzece łagodnie meandrującej wśród pól? Jeśli nie, zapraszamy do skorzystania z unikalnej możliwości podziwiania z zupełnie innej innej perspektywy piękna nadrzecznego krajobrazu z pokładu barki „Bara”. Trochę przewrotna nazwa tej jednostki, stoi w opozycji do jej wyglądu. Bliższe prawdy byłoby określenie jej mianem luksusowej łodzi motorowej, gdyż bardziej niż barkę przypomina jednostki jakie spotyka się w marinach np. na Morzu Śródziemnym.

Czerna
Czerna leży na żyznych ziemiach, które od tysiącleci przyciągały osadnictwo. Niewielkie rozmiary miejscowości sprawiają , że spacer jej uliczkami będzie niezbyt forsowną aktywnością, w sam raz na pierwsze spędzone tu popołudnie. Niejako tuż za plecami zamku znajduje się dwór i zabudowania folwarku należącego niegdyś do Zamku. Z ciekawostek, do obejrzenia w trakcie spaceru, na uwagę zasługuje wybudowane w XIX wieku Mauzoleum rodziny Buddenbrock.
Na jednej z prywatnych posesji można obejrzeć resztki wieży, ostatniego śladu obrazującego rozmiary zboru luterańskiego wybudowanego w 1758 przez ówczesnych właścicieli Czernej, rodzinę von Stosch. Zbór przetrwał II wojnę i został rozebrany dopiero w latach 50-tych XX w. Zabudowa miejscowości charakteryzuje się spójna architekturą, a mieszkańcy dbają o ład i porządek w swoich posesjach.

Kożuchów (odległość od zamku: 23 km)
W odległości 23 km na północny zachód od Czernej trafiamy na trzecie co do znaczenia, obok Głogowa i Żagania, miasto księstwa głogowskiego. Przez dziejowe zawieruchy przetrwało niemal nietknięte jego XIII-wieczne rozplanowanie z gotyckimi kamienicami, kościołami, ratuszem i zamkiem czyniąc go rzadkim i niezwykle cennym zespołem architektonicznym. Warte obejrzenia są tu:
- XIV wieczny zamek, pierwotnie siedziba książąt głogowsko-żaganskich, potem klasztor karmelitów a finalnie dom kultury i biblioteka, mimo licznych przebudów zachował gotycko-barokowy charakter,
- mury obronne, pierwotne obwałowanie drewniano-ziemne ustąpiły w XIII wieku, kamiennym, w dwa wieku później wzmocniono je drugą linią, kiedyś miały 12 baszt i trzy bramy,
- kościół p.w. Świętego Ducha, pierwotnie tożsamy z obecnym gotyckim prezbiterium, w XVI wieku prawdopodobnie protestanci powiększyli go o nawę główna,
- kościół parafialny p.w. M. Boskiej Gromnicznej – powstały z przebudowy wcześniejszej bryły, obecny rozmiar uzyskał w 1339. Jest budowlą halową, trzynawową. Nawy przekryte zostały czteroprzęsłowym sklepieniem krzyżowym , a kaplice sklepieniami krzyżowo- żebrowymi i gwiaździstymi, zakrystia zaś sklepieniem kryształowym. Na elewacji wart jest uwagi zespół renesansowych i barokowych epitafiów, wewnątrz barokowe wyposażenie o wysokim poziomie artystycznym,
- kościół p.w. Najśw. Marii Panny – według legendy fundowany przez Bolesława Krzywoustego, kolejny ciekawy przykład historycznych nawarstwień. Architektonicznie kościół jest gotycki, sklepienia, prezbiterium i nawy renesansowe, kaplica południowo -wschodnia i dach wieży barokowe,
- lapidarium – jeden z najlepiej zachowanych zespołów rzeźby nagrobnej w Polsce, zawiera 200 płyt nagrobnych aż z okresu renesansu, baroku i rokoka. Mieści się na terenie byłego cmentarza protestanckiego a jego najstarszym obiektem jest XVII wieczna kaplica,
- wieża z powstałego w 1710 r kościoła ewangelickiego, który rozebrano 1973r.,
- relikty pałacu oraz pochodzący z XVII wieku (powiększony w XVII i XIX) dwór i zabudowania gospodarcze majątku w dawnym Podbrzeziu Dolnym.

Nowa Sól (odległość od zamku: 20 km)

nowa-sol3

nowa-sol2

nowa-sol

_MG_4649

_MG_4631

_MG_4621

_MG_4597

_MG_4589_1
20 km na północny-zachód leży Nowa Sól. Pierwsze ślady osadnictwa na terenie gdzie powstało miasto sięgają IX tysiąclecia przez naszą erą. Nowa Sól jako osada pojawiła się wkrótce po przejęciu przez Habsburgów władzy nad Śląskiem w XVI wieku. Powstanie osady związane było z odważnym pomysłem pewnego gdańskiego przedsiębiorcy na to, jak uniezależnić Śląsk od dostaw soli z Wieliczki i Bochni. Ówcześnie bowiem dostawy tego najbardziej cenionego i poszukiwanego od najdawniejszych czasów surowca zależały od aktualnych stosunków z Polską. Postanowiono więc nad Odrą zbudować warzelnie soli morskiej. Surowiec sprowadzano z Bretanii do Szczecina a następnie transportowano w górę Odry.
Pierwsza warzelnia powstała w 1553, a 10 lat później została odbudowana z kamienia, gdy poprzednią drewnianą budowlę zniosła woda. Obok warzelni wybudowano okazały gmach urzędu solnego (późniejszy ratusz), tartak wodny, browar, karczmę oraz inne zabudowania gospodarcze i mieszkalne. Powstałą osadę nazwano początkowo „Przy Nowej Soli w Modrzycy" (niem. Zum Neuen Saltzen bei Moderitz), a następnie Nowa Sól (niem. Neusalz).
Dzisiaj w Nowej soli warte obejrzenia są;
- Plac Solny i magazyny solne z XVIII wieku,
- Magazyn solny przy ul. Wróblewskiego - kryje w swoim wnętrzu oryginalne urządzenie dźwigowe z końca XVIII stulecia - zabytek techniki,
- Stocznia - powstała w 1880 roku do budowy barek rzecznych. Najbardziej znane budowane tu barki to odrzańska i wrocławska,
- port rzeczny - choć od XVI wieku przybijały tu barki, to port przeładunkowy powstał dopiero w 1898 roku i obsługuje transport towarowy do dziś,
- podnoszony most na kanale portowym - powstał w 1927 roku zastępując drewniany most dwuklapowy. Ze względu na zastosowane rozwiązania konstrukcyjne, obiekt ten jest jednym z najcenniejszych zabytków techniki na skalę europejską. Zastosowany układ konstrukcyjny mostu jest oryginalny i niepowtarzalny (m.in. zastosowanie 4 przeciwwagi unoszonego przęsła),
- Marina żeglarska - piękna i nowoczesna, powstała współcześnie, infrastruktura dla żeglugi sportowej i rekreacyjnej, połączona łukową kładką z promenadą przy kanale portowym. Od 2007 roku organizowane są tu Regaty Smoczych Łodzi.
- Muzeum Miejskie z ciekawą kolekcją solniczek z rożnych epok,
- Park Krasnala – zaaranżowany przy pomocy wierzby energetycznej olbrzymi park zabaw dla dzieci na którym króluje Soluś – największy na świecie krasnal promujący Nową Sól.
- Kościół p.w. Św. Michała – najstarsza świątynia w Nowej Soli, zbudowana w latach 1591 – 96, jedna z pierwszych w tym regionie świątyń zbudowanych przez protestantów,
- Budynek dawnego ratusza przy ul. Moniuszki – jedna z najstarszych budowli w mieście zbudowana w latach 1574 -1575 na siedzibę cesarskiego urzędu solnego. Później mieściła się tutaj kamera solna.
Bytom Odrzański (odległość od Zamku: 7 km)

Zaledwie 7 km na północ od Czernej leży Bytom Odrzański, XIII-wieczne miasto, którego nie można pominąć - piękna wizytówka ziemi lubuskiej. Pierwotnie słowiański gród, wzmiankowany już w 1005 roku, w 1109, jak wspomina Gal Anonim, stał się miejscem gdzie idący na Głogów cesarz Henryk V po raz pierwszy przekonał się o odwadze Polaków i skuteczności z jaką się bronią. W latach 1298 – 1504 był w rękach Piastów śląskich, od 1331 znalazł się po zwierzchnictwem Czech a w roku 1469 stał się własnością rodu Galubitzów. Największy rozkwit miasto przeżyło za czasów gdy miastem władał ród książęcy von Schönaich. Obecnie w urokliwych uliczkach miasta kryją się całe zespoły zabytkowej zabudowy. Szczególnie warto zobaczyć:
- skarb Bytomia - zespół architektoniczny odrestaurowanej Starówki – przepiękne późnorenesansowe, barokowe, klasycystyczne, rokokowe i eklektyczne kamieniczki wokół Rynku, na którym króluje rzeźba kora w butach, który odprowadza podpitych gości z hotelu pod Złotym Lwem oraz ciekawa kolumnowa fontanna z siusiającym chłopcem z XIXw.,
- gotycki kościół p.w. Św. Hieronima z XIV wieku - przebudowany w XVIII, w narożnik wieży kościoła wmurowane zostało 5 krzyży pokutnych,
- kościół ewangelicki z XVIII wieku – wybudowany w latach 1741-1746 z wykorzystaniem murów dawnego późnorenesansowego protestanckiego gimnazjum Schönaicha. Halowy, murowany z cegły, wewnątrz otoczony dwupiętrowymi, drewnianymi emporami, obok kościoła neogotycka wieża dobudowana w 1846 roku,
- póżnorenesansowy ratusz wybudowany w latach 1602-1609 w zachodniej pierzei rynku, na dwóch połączonych, średniowiecznych działkach,
- ziemne umocnienia graniczne „Wały bytomskie”,
- pozostałości fosy miejskiej,
- port rzeczny i przepiękna promenada nad brzegiem Odry,
- molo jak w Spocie – oryginalna 140 metrowa promenada spacerowa zbudowana na pozostałościach mostu oddanego do użytku w 1907. a wysadzonego 1945.Przeprawa ta do II wojny łączyła miasto z Siedliskiem - siedzibą niegdysiejszych właścicieli miasta.
Żagań (odległość od Zamku: 50 km)
Leżący na zachód od Czernej Żagań, według legendy został założony przez córkę Wandy a wnuczkę króla Kraka, księżniczkę słowiańska Żagannę około roku 700. Gród powstał zapewne w XII wieku, a pierwsze wzmianki o nim jako o kasztelańskiej siedzibie pojawiają się w 1202r. Od końca XIII wieku był stolicą samodzielnego księstwa żagańskiego rządzonego przez Piatów śląskich , którzy sprzedali je w 1472 książętom saskim. Przez wieki księstwo parokrotnie zmieniało właścicieli.
W XVII wieku prowadził w Żaganiu obserwacje astronomiczne i meteorologiczne słynny Jan Kepler. W Żaganiu Kepler dokończył pisanie pierwszej na świecie książki fantastyczno-naukowej „Somnium, seu opus posthumum de astronomia lunari” (Sen, czyli wydane pośmiertnie dzieło poświęcone astronomii księżycowej), która ukazała się dopiero w 2004 r. W XIX wieku Żagań za czasów księżnej Doroty córki księcia kurlandzkiego Piotra Birona był prężnym ośrodkiem kulturalnym o zasięgu europejskim i gościł takie sławy jak Ferenc Liszt czy Honore de Balzac.
W czasie II wojny światowej w okolicach Żagania zlokalizowane zostały obozy jenieckie. Jako pierwsi więzieni byli w nich polscy żołnierze - uczestnicy kampanii wrześniowej. Najbardziej znanym epizodem związanym z żagańskimi obozami jenieckimi to "wielka ucieczka" 76 więźniów z obozu Stalg Luft 3, który przeznaczony był dla alianckich lotników. Miała ona miejsce w nocy z 24 na 25 marca 1944 wydrążonym w ziemi tunelem. Na wieść o niej Hitler dostał szału i rozkazał zabić 50 jej uczestników. Ostatecznie tylko trzem udało się zbiec.
Żagań od połowy XIX wieku jest siedzibą dużego garnizonu wojskowego. Na początku stacjonowały tu wojska pruskie, później Reichsfera i Wermacht a po II wojnie Armia Czerwona i Wojsko Polskie.
Będąc w Żaganiu trzeba koniecznie zobaczyć:
- stare miasto z XVI – XVIII wieku,
- mury miejskie – obronne, fragmenty z XIV-XVI wieku,
- barokowy pałac - siedziba książąt żagańskich, wybudowany na miejscu dawnego średniowiecznego zamku Piatów śląskich z trzema skrzydłami i prostokątnym, otwartym na park dziedzińcem,
- oranżeria z rampami, z połowy XIX wieku,
- park geometryczny z XVII-XX wieku, o łącznej powierzchni 77,49 ha - wspaniałe założenie krajobrazowe, malowniczo rozłożone nad brzegami przepływającego przezeń Bobru, z interesującymi gatunkami drzew, niektóre z nich stanowią pomniki przyrody, do najcenniejszych okazów można zaliczyć miłorzęby dwuklapowe, tulipanowce, platany, tuje, cisy, buki szkarłatne, czerwone i piramidalne, wiązy, świerki, choiny kanadyjskie.
- kościół p.w. Św. Krzyża wzniesiony z pieniędzy fundacji księżnej Doroty Talleyrand w 1849 roku według projektu Leonarda Schatzberga z wykorzystaniem reliktów gotyckiej kaplicy.
- XIX wieczny kompleks szpitala św. Doroty - składa się z kościoła p.w. Krzyża Świętego, kapliczki Loterańskiej, właściwej siedziby szpitala z kaplicą p.w. św. Doroty oraz zbudowanych później kilku budynków dodatkowych, z których wyróżnia się tzw. Dom Marii usytuowany przy ulicy Żelaznej,
- zespół klasztorny poaugustiański z XIV-XVIII wieku - złożony z kościoła parafialnego, dawnego klasztoru i konwiktu oraz spichlerza klasztornego, położony jest w północno-zachodniej części starego miasta,
- zespół klasztorny, pofranciszkański z resztkami klasztoru franciszkanów z XIII wieku, XIV wieku, XVI-XIX wieku z kościołem p.w. Św. Piotra i Pawła i kolegium jezuickim,
- Kaplicę Bożego Grobu w Żaganiu – jest kopią kaplicy Grobu Świętego w niemieckim Görlitz (Zgorzelec), wzorowanej na Kaplicy Grobu Chrystusowego w Jerozolimie. W pobliżu znajdują się barokowe kaplice Namaszczenia i Św. Krzyża. Powstała ok. roku 1600 (początek budowy: 1598) z inicjatywy żagańskiego opata zakonu augustianów – Jakuba II Liebiga. Pomiary wykonano na podstawie powstałej 100 lat wcześniej kaplicy Świętego Grobu w Görlitz będącej bezpośrednią kopią kaplicy jerozolimskiej. Oryginalna kaplica jerozolimska została przebudowana w roku 1555, zatem jej żagańska replika zachowała średniowieczny stan sprzed przebudowy.
- Galerię Dobrego Diabła w Żaganiu – mieści się w podziemiach Pałacu Książęcego i zawiera kolekcję drewnianych diabełków symbolizujących różne zawody oraz przedstawiających osoby zasłużone dla Żagania.
- Muzeum Obozów Jenieckich - prezentuje m.in. historię brawurowej ucieczki więźniów Stalagu Luft 3, która stała się kanwą dla filmu Wielka Ucieczka., mieści też wiele pamiątek po byłych więźniach obozu, oraz replikę baraku obozowego oraz tunelu Harry, którym uciekali więźniowie.

Zielona Góra (odległość od Zamku: 45km)
Leżąca na północny zachód od Czernej Zielona Góra jest wyjątkowym przykładem miasta, którego nie dotknęły zawieruchy wojenne. Dzięki temu zachowała się harmonijna kompozycja przestrzenna miasta o średniowiecznej proweniencji, obudowana reliktami późniejszych epok, z gotyckimi kościołami i zespołem kamienic reprezentujących estetykę od baroku po eklektyzm.
W 2009 roku w nawiązaniu do winiarskich tradycji regionu partonem miasta został św. Urban opiekun winogradników. Zielona Góra jest bowiem polską stolicą wina. Pierwsze wzmianki o uprawie winorośli w jej okolicach pochodzą 1314 roku.
W Zielonej Górze warto zobaczyć:
- konkatedrę – najstarszy zabytek architektonicznym w mieście, kościół parafialny pod wezwaniem św. Jadwigi, powstały w II połowie XIII wieku o konstrukcji halowej,
- kościół p.w MB Częstochowskiej - zbudowany w latach 1743-1777 jako zbór ewangelicki, wieżę dostawiono kilkanaście lat później. We wnętrzu wart jest uwagi barokowy ołtarz główny, rokokowa chrzcielnica oraz zespół rzeźbionych płyt epitafijnych,
- ratusz – mieści się w środku Starego Rynku, przyjmuje się , że został zbudowany w XV w. w stylu gotyckim. Przebudowany kolejno w XVI i XVII wieku. Ciekawostką jest, że przykryta barokowym hełmem XVI wieczna wieża, na skutek błędów konstrukcyjnych jest nieznacznie odchylona od pionu.
- Stare Miasto,
- Kościół pw. Najśw. Marii Panny zwany kaplicą na Winnicy - zbudowany w pierwszej połowie XIV wieku w dowód wdzięczności, przez mieszkańców Zielonej Góry ocalałych od panującej w 1314 zarazy,
- wieżę Łaziebną – Głodowa, pochodząca z XV wieku, pozostałość po średniowiecznym systemie obwarowań miejskich. W czasach średniowiecza służyła za więzienie. Po zburzenia oryginalnej wieży Głodowej, która stała kilkadziesiąt metrów dalej wzięła od niej nazwę. Obecną nazwę zawdzięcza położonej niedaleko łaźni miejskiej.
- fragment murów obronnych, które dawniej zamykały miasto pierścieniem o obwodzie 800 m. i miały wysokość ok. 6 m, wzniesione w XIV – XV w., na miejscu wcześniejszych umocnień drewniano-ziemnych, w XIX w. uległy rozbiórce.
- Muzeum Ziemi Lubuskiej, na które składają się: Muzeum Miasta Zielona Góra, Muzeum Tortur i Muzeum Wina.
- Galerię Sztuki Sakralnej Dolnego Śląska w Zielonej Górze - najcenniejsza z wystaw stałych Muzeum Ziemi Lubuskiej, zawierająca blisko 80 obiektów z zakresu rzeźby, malarstwa i rzemiosła, tworzących dwa zespoły: późnogotycki i barokowy.

Lubin (odległość od zamku: 45km)
Leżący na południe od zamku Lubin obecnie najbardziej znany jest z tego, iż znajduje się tu siedziba KGHM. Wczesnosłowiańska osada, jaka dała początek miastu, powstała w miejscu gdzie przecinały się szlaki z Magdeburga przez Wrocław do Kijowa oraz z południa przez Wielkopolskę nad Bałtyk. Była więc zapewne miejscem odpoczynku wędrujących kupców, a także handlu ich towarami.
I to chyba nie jest zbieg okoliczności ale nawiązanie do tej "starożytnej" tradycji, że w każdą sobotę teren wokół stadionu Dialog Arena (należącego do klubu Zagłębie Lubin) zamienia się w olbrzymi targ staroci i przedmiotów, które nie znalazły akceptacji u ich dotychczasowych europejskich posiadaczy. Kupić można na nim niemal wszystko co udało się pozyskać w ościennych państwach wędrującym handlowcom. Sprawne w polowaniu na okazje oko pozwoli wyjechać z targu z pełnym skarbów bagażnikiem. Ten prawdziwy raj rozpoczyna funkcjonowanie z brzaskiem a zaczyna się " zwijać" koło południa. Trzeba się spieszyć, bo można nie zdążyć obejść go w całości.

Polkowice (odległość od Zamku: 32km)
Nazwa miasta pochodzi od imienia Bolko czyli Bolesław, które było imieniem dynastycznym polskiej dynastii Piatów i czeskiej dynastii Przemyślidów. Leżące na południe od zamku Polkowice były we wczesnym średniowieczu osadą targową na szlaku handlowym między grodem Dziadoszan – Głogowem, a Trzebowian – Legnicą. Kilkakrotnie historia okrutnie doświadczyła miasto. W połowie XV wieku doszczętnie spłonęło, ponownie zniszczone zostało w XVII wieku w czasie wojny trzydziestoletniej, by w końcu paść ofiarą epidemii dżumy. Także wojny napoleońskie pozostawiły miasto w ruinie. Dopiero II połowa XIX stała się okresem wzmożonego rozwoju miasta. Warte obejrzenia są tu:
- Rynek polkowicki z 1265 z zespołem zabytkowych domów
- Kościół p.w. św. Michała Archanioła, z XV/XVI w.
- ratusz (stary i nowy) z XV wieku, przebudowywany w XVIII i XX w.
- zabytkowy młyn - wiatrak holender
W Polkowicach warto również odwiedzić Aquapark ze 100metrową zjeżdżalnią. Gdy go otwierano w 1988 roku był największym tego typu kompleksem rekreacyjnym w Polsce i nadal, pod wieloma względami, takim pozostaje. Do dyspozycji Gości są wodne niecki i sauny, nowoczesny basen sportowy i kręgielnia, grota solna, kriokomora, sala bilardowa, 200-metrowa sala fitness.

Ochla (odległość od zamku: 53km)
Muzeum Etnograficzne w zielonej Górze z siedzibą w Ochli
Położony na na południe od Zielonej Góry skansen ma powierzchnię 13 ha, na której zgromadzono ponad 60 zabytkowych obiektów architektury wiejskiej (wśród nich dwa unikatowe: wieża winiarska z XVIII w. z Budachowa i najstarszy w Polsce drewniany obiekt mieszkalny z Potrzebowa datowany na 1675 rok).
Wykorzystując zastany układ przestrzenny dróg, pól, łąk i lasów prezentowane tu są różne typy architektury ludowej czterech sąsiadujących ze sobą regionów etnograficznych: Zachodniej Wielkopolski, Dolnego Śląska, Wschodnich Łużyc, obszaru środkowo - lubuskiego oraz historycznej Bukowiny.
Jakubów (odległość od Zamku: 20km)
Położony na południe od zamku Jakubów jest ważnym punktem tzw. Drogi św. Jakuba i miejscem kultu świętego znanym już w XII wieku. Znajdziemy tu pochodzący z XIV wieku kościół pod jego wezwaniem przebudowywany w XVI i XVIII wieku. We wnętrzu na uwagę zasługują zarówno wyposażenie jak i XVIII-wieczna polichromia, a także rzeźby późnogotyckie z XVI wieku oraz renesansowa chrzcielnica. W mury kościoła wmurowane są epitafia renesansowe z XVII wieku.

Szlakiem wina po lubuskich winnicach
Tradycja uprawy winorośli na terenach lubuskiego ma co najmniej 800 lat. Przed II wojną światową był to największy region produkcji win musujących w Niemczech. Po wojnie winnice odgórnym rozporządzeniem ustąpiły miejsca uprawom zbożowym i ziemniaczanym. A winiarze i winogrodnicy w dużej mierze wyemigrowali kładąc np. podwaliny pod winiarstwo w Australii.
Będąc na tej miodem i winem płynącej ziemi trzeba koniecznie posmakować rodzącego się tu trunku. I to koniecznie w winnicy, prosto z piwnicy, bo nigdzie nie będzie takie dobre jak miejscu w którym powstaje. Jadąc od zamku do Zielonej Góry po drodze możemy odwiedzić:
- Winnicę Noe, Nowe Miasteczko
- Winnicę Długie, Długie
- Winnicę w Byczu, Bytom Odrzański
- Winnicę Kinga, Stara Wieś k. Nowej Soli
- Winnicę Senator, Niedoradz
- Winnicę Julia, Stary Kisielin,
- Winnicę Jędrzychów, Jędrzychów
- Winnicę U Michała w Zielonej Górze
Na szlaku wina w warto jeszcze zajrzeć do:
- Muzeum Wina w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze - jedynej takiej prezentacji w Polsce. Eksponaty pokazują bogatą historię winiarstwa w regionie, a także cały proces produkcji trunku- od uprawy winorośli do sprzedaży wina. Ciekawostką są też fotografie z historycznych Winobrań. W Zielonej Górze można również odwiedzić Winne Wzgórza.
- Muzeum Etnograficznego w Ochli - muzeum posiada jedyną w Polsce, plenerową ekspozycję winiarską z własną winnicą.
Od ponad 150 lat w Zielonej Górze odbywają się w mieście tradycyjne obchody Godów Winobrania, które po 1945 r. kontynuowano i wzbogacono o szereg imprez o charakterze turystycznym, sportowym i kulturalnym. Obok tradycyjnych obchodów Winobrania odbywają się również takie imprezy jak: Zielonogórskie Targowisko Winiarskie, Święto Młodego Wina, Karnawałowy Bal Winiarza oraz towarzyszące tym spotkaniom konkursy win gronowych.
